O rasie

Wzorzec FCI nr 78 /19.01.2011/D/GB/F

TERIER WALIJSKI
(Welsh Terrier)

Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010
Użytkowanie: terier
Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery
                        sekcja 1 teriery duże i średnie
                        Próby pracy nie są wymagane.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Terier walijski jest rasą o czysto użytkowym pochodzeniu, tym nie mniej nie jest aż tak pełen temperamentu jak niektóre inne teriery. Kiedyś wykorzystywany był do polowania na lisa, borsuka i wydrę. Zarówno terier walijski jak i lakeland, wyraźnie do siebie podobne, pochodzić mogą jeszcze z czasów inwazji Rzymian, kiedy to plemiona celtyckie szukały schronienia zarówno w górach Walii jak i w Krainie Jezior. Jest to zgrabny pies o schludnym wyglądzie, szorstkiej sierści i maści czarnej z podpalaniem.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Bystry, chętny do pracy, o zwartej, proporcjonalnej budowie i roboczym wyglądzie.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Przywiązany, posłuszny, łatwy do prowadzenia. Usposobienie wesołe, pełen temperamentu, rzadko bojaźliwy. Śmiały i nieustraszony, ale absolutnie nie agresywny, ale w każdej sytuacji potrafi sobie poradzić.

GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka: Płaska, między uszami średnio szeroka.
Stop: mało zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos: Czarny.
Kufa: Od stopu do nosa średniej długości.
Uzębienie: Szczęka i żuchwa silne, dość głębokie, ładnie zarysowane. Chwyt mocny. Zgryz nożycowy, to znaczy, że górne siekacze przykrywają dolne w ścisłym kontakcie i są ustawione pionowo.
Oczy: Stosunkowo małe, ciemne, wyraz pełen temperamentu. Oko okrągłe, duże niepożądane.
Uszy: Małe, w kształcie litery „V”, małżowina nie jest zbyt cienka. Uszy są osadzone dość wysoko, noszone ku przodowi, przylegające do policzków.

SZYJA:
Średniej długości i szerokości, leciutko łukowata, zgrabnie osadzona w łopatkach.

TUŁÓW:
Grzbiet: Krótki.
Lędźwie: Mocne.
Klatka piersiowa: Głęboka, o średniej szerokości, dobrze ożebrowana.

OGON:
Kiedyś kopiowany.
Ogon kopiowany: Dobrze osadzony, noszony wysoko, ale nie za wesoło.
Ogon niekopiowany: Dobrze osadzony, noszony wysoko, ale nie za wesoło.
Pasuje do sylwetki psa.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Łopatka: Długa, skośna, skierowane ku tyłowi.
Łokcie: Przylegające do tułowia, swobodnie poruszające się.
Przedramię: Proste, dobrze umięśnione, o mocnej kości.
Śródręcze: Proste i mocne.
Łapy: Kocie, małe i okrągłe.
Kończyny tylne:
Wygląd ogólny: Mocne
Uda: o dobrej długości, umięśnione.
Śródstopie: Stawy skokowe dobrze kątowane, niskie, o mocnej kości.
Łapy: Kocie, małe i okrągłe.

CHODY:
Przednie i tylne kończyny kierują się prosto ku przodowi i są względem siebie równoległe. Łokcie poruszają się swobodnie po osi tułowia, kolana nie odstają na boki, ani nie są ściśnięte.

SZATA:
Sierść twarda, druciana, zwarta i obfita. Sierść bez podszerstka niepożądana.
Maść: Najlepiej czarna podpalana, lub szaro-czarna podpalana bez czarnych kresek na palcach . Czerń poniżej stawów skokowych w najwyższym stopniu niepożądana.

WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: nie przekracza 39 cm.
Waga: 9 - 9,5 kg.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa i zdolności do wykonywania pracy, do której był przeznaczony.

WADY DYSKFALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA:
Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.
Wersja polska - styczeń 2011